συγχρονία

συγχρονία: η, Ν

(γλωοσ.) η μελέτη τής γλώσσας με τη μορφή που λειτουργεί σε έναν συγκεκριμένο χώρο και σε ορισμένη χρονική στιγμή, σε αντιδιαστολή με τη διαχρονία, δηλαδή τη μελέτη τής γλώσσας στην πορεία και εξέλιξή της μέσα στον χρόνο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. synchronie (< συν-* + χρόνος)].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

συγχρονικός — ή, ό, Ν 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην εξέταση φαινομένου ή γεγονότος σε μία και ίδια δεδομένη χρονική στιγμή («συγχρονική μελέτη τής γλώσσας») 2. φρ. α) «συγχρονική γλωσσολογία» γλωσσ. κλάδος τής γλωσσολογίας που ασχολείται με την… … Dictionary of Greek
συν- — και με τις μορφές συ , συγ , συμ , συλ και συρ , ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στην πρόθεση σύν*. Η πρόθεση σύν εν συνθέσει, πριν από τα χειλικά σύμφωνα β, μ, π, φ, ψ, τρέπει το ν σε μ (πρβλ. συμ βάλλω … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias